Brisbane to Brisbane

Tja het is bijna zover, we gaan binnenkort het vliegtuig in en dan is ons Australië avontuur afgelopen. Nu zijn we weer in Brisbane, waar we ook geëindigd waren met ons laatste weblog.

Na brisbane zijn we  naar Toowoomba gereden en hebben daar een week aan de camper gewerkt, dat wil zeggen hoofdzakelijk Thijs en zijn medewerkers, wij hebben wat kleinere klusjes gedaan. De camper heeft 4 nieuwe schokbrekers en  heeft een complete grote beurt gehad. Hij rijdt weer als “nieuw” en volgens ons, buiten wat poetswerk, klaar voor  Durk en Nynke. Zij komen 18 augustus en dan dragen we ons huisje over aan hen. Als zij er net zoveel plezier mee beleven als wij dan is hun reis zeer zeker geslaagd.

Na Toowoomba zijn we een paar dagen bij Tanya en Paul in Brisbane geweest hierna zijn we naar Cedar Creek gereden. Hier woonden de oom en tante van Geja, beiden zijn inmiddels overleden, we hebben de oude woning van hen bekeken en de naaste buren bezocht. Bij John en Cathy hebben we overnacht. De volgende dag zijn we naar het graf van de familie geweest en hierna naar Jacobs Well. Dit is een klein plaatsje aan de kust maar tevens de favoriete visplek van oom Harrie.  

Omdat we het noord oosten van New South Wales nog niet hadden bezocht zijn we  via een mooie route, via Nerang, Murwillumbah, Mount Warning en Nimbin  naar Lismore gereden.

Nimbin is een dorpje dat is blijven hangen in de flower power tijd, de jaren 60 zeg maar. Je kunt er softdrugs kopen en er wordt daar (illegaal) nogal wat van dat spul verbouwd zegt men. In Lismore hebben we Don en Gaie opgezocht. Wij hebben hen ontmoet op de terugweg van Cape York. We hebben een paar mooie dagen met hen gehad. Samen hebben we de omgeving van Lismore verkent,  de kust is daar geweldig mooi. Zeker de plaatsjes Ballina, Lennox Head en Byron Bay zijn prachtig. Byron Bay is het meest oostelijk gelegen puntje van Australië. We hebben vanaf het vaste land veel dolfijnen maar ook walvissen gezien. De walvissen waren wat verder de oceaan in maar toch met het blote oog waarneembaar. In het plaatselijke park hebben we tijdens onze ochtendwandelingen - elke dag de krant halen in het shoppingscentre – een platypus gezien in de creek. Tevens zijn daar veel mooi gekleurde Rosella’s. Geweldig allemaal.

Na deze mooie dagen met hen zijn we verder naar het zuiden afgereisd, de kou tegemoet. Het is hier overdag erg mooi weer, zonnig en ongeveer 20 graden maar de nachten zijn wel wat fris, ongeveer 4 a 5 graden, maar het is dan ook “hartje winter”. Via Casino naar Grafton en Ebor naar Armidale, de hoogst gelegen stad in Australië. De Ebor Falls zijn indrukwekend maar in het Oxley Wild Rivers Nat. Park hebben we de Wollomombiu Gorge en de Wollomombiu Falls  bezocht. Volgens insiders zijn dit de hoogste falls van Australië, ruim 200 meter. Het zal, we hebben ze niet nagemeten maar ze zijn erg hoog. In hetzelfde park zijn nog meer indrukwekkende Falls, zoals de Dangars Falls en de Apsley Falls. Bij de Dangers Falls hebben we overnacht en we weten het nu zeker, het is WINTER in Australië. Toen we ’s morgens wakker werden was het water op onze tafel buiten bevroren. Dat is alleen mogelijk op deze  hoogte (ongeveer 1000 meter en dat is hoog hier)  en zover naar het zuiden. Toen we dezelfde dag in Uralla een praatje maakten met de locale winkeldame, vertelde zij ons dat het die nacht min 6 a 7 graden C. was geweest en dat men die dag sneeuw verwachtte. Het sein voor ons om af te reizen naar de kust, via Walcha zijn we naar Port Macquarie gereden. Helaas reden we de regen tegemoet, vast de sneeuw die men in Uralla verwachtten.

Maar zoals alle winters in Australië, de volgende dag scheen de zon en was het weer aangenaam. We zijn via Kempsey, Coffs Harbour naar Grafton gereden. Onderweg een paar mooie plaatjes aan de kust bezocht. De zee was erg ruw maar indrukwekkend hoe groot en machtig de golven dan zijn.

Vervolgens zijn  we verder richting Brisbane gereden maar dan hoofdzakelijk langs de kust. Onderweg toch nog een aantal keren walvissen en dolfijnen gezien. 

We zijn nu weer in Brisbane bij Paul en Tanya en de camper aan het  schoonmaken zodat Durk en Nynke er mee op pad kunnen. De camper zal onder de naam DURNY 3 weer een rondje Australië gaan maken maar in tegengestelde richting. We nemen met veel pijn in ons hart afscheid van “ons” campertje. Het is een geweldig mooi voertuig, we hebben zoveel geweldige en indrukwekkende herinneringen opgedaan in de ruim 29.000 km die we “samen” hebben gereden.

Durk en Nynke we wensen jullie heel veel plezier op deze reis in dit mooie land.

Ons Australië avontuur is bijna ten einde maar het zal nog wel even duren voordat wij het gevoel hebben weer met beide beentjes op de grond te staan en het “normale” leven weer  op te pakken. Maar ja, wat is normaal :););)

Beste volgers, hartelijk bedankt voor jullie reacties. We vonden het geweldig om te lezen wat jullie vonden van ons uitstapje.

Groetjes vanuit Down Under en na 22 augustus zijn we weer in Nederland.