De oversteek van het Northern Territory en een stukje Queensland

Hallo gewaarderde volgers. Hier ons volgend stukje van ons reisverhaal. We hadden jullie achtergelaten aan het eind van de Gibb River Road en daarbij aangegeven dat we de Bungle Bungels wilden bezoeken. Echter, zeker in je vakantie moet je flexibel zijn. De onverharde weg van de Hwy naar het park was zo slecht dat ons werd afgeraden om met een 4 wd het park te in te gaan. Na enig intern overleg besloten de Bungels te laten bungelen en richting het oosten te gaan. Via het Keep River NP, de mini Bungels genoemd, zijn we via Victoria River, Top Springs naar Daly Waters gegaan. Dat klinkt allemaal erg spannend maar Victoria River en Top Springs bestaan alleen uit een Road House en een “camping” .  Daly Waters is een – wel heel bijzondere – Pub waar ook een camping bij is en waar je geweldig kunt eten, HET menu is steak en Barramundi.  

Vervolgens richting Cape Crawford – bestaande uit het HaertBreak Hotel, camping en een paar heli’s om wat rondvluchten te maken over / naar The Lost City -  en Borroloola. De laatste plaats is een plek om snel te tanken, boodschappen te doen en dan wegwezen. Via de overharde Savannah Hwy, waarvan een Australische vriendin ons het volgende mailde : The Savannah Way is not a road for the feint-hearted: gravely, rough, corrugated, dips, creek crossings ... for hundreds of kms. Access to some magical places though! , to Queensland.

We zijn aardig gewend dat de verkeerintensiteit in Australië lang niet gelijk is aan die van Nederland. Maar als je op deze mooie Savannah Way, na een aantal niet onaardige en diepe rivercrossings, na 140 km, pas de eerste tegenligger ziet dan heb je toch een paar momenten gehad waarbij je gedacht hebt “het zal toch niet zo zijn dat ergens een paar honderd km verderop de weg afgesloten is”.  Gelukkig bleek dat niet het geval.

Over de grens met Queensland kom je als eerste een roadhouse tegen met de “uiterst bedenkelijke  naam” Hells Gate”. De naam komt van het ruige leven hier in de outback, zeg maar outback humor.  Ja, we zitten echt in de outback, daar waar de film Crocodil Dundee is opgenomen. De film is gemaakt naar een verhaal van een aussie, Rob Ansell. Nadat er een film was gemaakt van zijn belevenissen heeft hij nog wel iets “geld” kunnen maken uit zijn verhaal. Maar uiteindelijk is deze man door overmatig drugsbebruik zo in de war geraakt dat hij zonder enige aanleiding een paar toeristen en een politieman dood schoot. Bij het vuurgevecht dat plaatsvond toen men hem wilde arresteren is hij omgekomen. Dus een beduidende  minder goede afloop.

Bij het Hells Gate roadhouse kregen wij de “verkeersinformatie”. (Er is n.l. in het gehele gebied geen internet en telefoon.) Het bleek dat het aardig geregend had in het noorden van Queensland en dat een aantal tracks wat lastiger waren om te rijden. Maar Kingfisher Camp, hier aangeduid op de eigengemaakte bordjes als KFC – waar kennen we dat ook alweer van?  - was te bereiken. Op KFC hebben ze warme douches, althans ‘s morgens en in de namiddag. Het water word dan opgewarmd middels een donkey vertelde men ons vol trots. Op onze vragende blik legde men ons uit dat het een vat water is dat men verhit met brandhout. Na KFC zijn we naar Adels Grove gegaan, een prachtige plek aan een rivier. Het is een voormalige Botanical Garden en nog steeds privé bezit. O ja, je kunt daar een brief posten maar één maal per week gaat er een vliegtuigje naar Mnt Isa om de post weg te brengen. Het was wel de eerste mogelijkheid sinds een week om iets te posten. 

Vervolgens naar het Boodjamulla (Lawn Hill)  N.P. gegaan.  Dat is een mooi park, ruiger dan Adels Grove, je kunt er  geweldig wandelen in en op de Gorge’s langs de Lawn Hill River. Prachtig wat je ziet aan wildlife, echt genieten. Moet je je voorstellen dat je ’s nachts, als je denk dat het rustig is, een uil hoort blaffen en een dingo hoort janken, is dat de wereld niet op z’n kop ??  Na al dit moois zijn we via Gregory Downs, Burk en Wilson roadhouse – voor een T-Bone of een mix grill zeker aan te bevelen – naar Normanton gereden. Wat boodschappen doen en tanken.

Onderweg 10 tallen Brolga’s gezien, de grootste groep was zeker 22 stuks, een badende Jabiru en een grote groep van wel zeker 1000 Corella’s bij elkaar. Elke dag  is er iets nieuws te zien of te ervaren.  Na Normanton doorgereden naar Karumba, een vissersplaats aan de Gulf of Carpentaria. Een paradijs voor de visliefhebber, zowel op het bord als om zelf te gaan vissen. ( wij gingen voor het eerste J ) En wat een mooie zonsondergang hier aan de kust. Het is een dagelijks terugkerend evenement, mensen gaan met stoeltjes en een koelbox aan de kust zitten om de zon in de zee te zien zinken. Echt Australië.

Via Croydon, een oud mijnwerkerstadje dat bijna een openlucht museum is, naar Georgetown. Verder naar Mnt Suprise  de verrassing is dat je voordat je van de outback de town ingaat, gratis de auto kunt wassen. Een luxe service maar het voorkomt dat de mainstreet oranje / rood wordt van het stof. We hebben de “douche” drie genomen om zeker te zijn dat we, nou ja de auto dan, schoon is. We kenden de auto niet meer terug, hij is wit!!  Na dit avontuur op naar Undare Volcanic NP. Daar hebben we gewandeld in de lava tubes, grote ondergrondse gangen die ontstaan zijn na een vulkaanuitbarsting, “enige tijd”geleden, 300.000 jaar of iets langer. De ruimte’s zijn erg hoog en er zijn mooie kleuren als je met een lamp op de wanden schijnt. Ook gewandeld langs de krater rand.

De lodge bij dit NP is ingericht met oude treinwagons hetgeen erg mooi en luxe aandoet. Je kunt er een wagon, compleet ingericht, huren als overnachtingsplek.  Het drinkwater en de koffie, oploskoffie, is gratis, een ongekende luxe. We komen de geciviliseerde wereld weer binnen merken we. De prijzen worden weer iets “normaler” en er is wat meer verkeer on the road.

Na genoten te hebben van deze oase via  Mnt. Garnet, het Millstream NP, Ravenshole en Atherton om in Marreeba te “landen”. Hier zijn we nu. Weer internet en ook de mobiel doet het ook weer. De nieuwe kentekenplaat geregeld  – we hebben een geheel nieuw kenteken (330 SEB), de auto moet een beurt hebben en er zijn, volgens Geja, weer heel veel winkels waar je kunt kiezen waar en welke boodschappen je kunt doen.

Tevens hebben we hier maar eens geïnformeerd hoe het zit met de weg naar Cape York. De berichtgeving is zodanig positief dat we besloten hebben om morgen / overmorgen de neus naar het noorden te zetten, naar Cape York  om het uiterste noordelijke stukje van Australië te gaan verkennen. Dat betekent dat we de komende twee weken niet bereikbaar zijn, vele kilometers onverharde weg, River crossings en een geweldige mooie natuur.

Zo beste mensen, jullie zijn weer een beetje geïnformeerd. We zien uit naar jullie reacties en wensen jullie alle goeds.

O ja, beste volgers, nog één ding, willen jullie ons een plezier doen?  We vinden het geweldig om mails te krijgen, stop daar s.v.p. niet mee. Maar stuur svp geen grote bestanden of grote (fun) bijlage’s  naar ons. Als we al internet hebben is het erg moeilijk om de mail binnen te halen als er van die grote bestanden tussen zitten. Alvast hartelijk dank !!